O gun gelmisti. Heyecanli heyecanli yolun bitmesini bekliyordum. Sonunda duzenledigim o daveti yapacaktim hem de en sevdiklerimle. Sonunda vardim ve aileme kavustum. Herkes beni cok ozlemisti ailem, arkadaslarim, kopegim bile heyecandan ziplayip duruyordu. Onlari daveti yapacagim yere goturudum, sahile. Herkes cok mutluydu ama en cok ben mutluydum. Cocuklugumdan beri hayalini kurdugum o seyi gerceklestirmistim. Herkes bir suru soru soruyordu orda ne yaptin?, buraya gittin mi?, sunu gordun mu? gibi binlerce soru sordular. Haklilarda benim yaptigim sey her yigidin harci degildi. Herkesin sorusunu tek tek bikmadan cevapladim. Herkese gittigim yerlerden aldigim hediyeleri gosterdim. Bir suru sey almistim Brezilya dan futbol topu, Paris ten minik Eyfel Kulesi, Norvec ten bunad kiyafeti, Japonya dan teknolojik garip aletler, Endonezya dan luwak kahvesi gibi gibi bir suru sayaamdigim bir cok sey aldim aileme ve arkadaslarima. Davetimin temasi geziydi bundan dolayi temaya uygun yemekler yaptirdim harita seklinde pasta, dunya seklinde kek ve her ulkenin bayraklarindan kurabiye. Buarada benim hayalim Dunya yi gezmekti ve o gun bunu tamamlamistim. Evet Dunya yi sonunda gezmistim ve bence bu inanilmaz buyuk bir isti. Daha one ciddi anlamda Dunya yi gezen birini duymamistim. Ailem benle gurur duyuyordu cunku ayni zamanda gezerken is de yapiyordum zaten yapmasam Dunya yi gezemezdim. Her yeri gezmek o kadar basit degildi bundan dolayi cok uzun sure ailemi goremedim yaklasik bir 30 yildir annem ve babami goremiyordum bu cok zordu herkes birakamaz ailesini oyle kolay kolay ama ben bu isi yapmaya cok hazirdim. Dunya yi gezerken bi yandan her yerin de fotograflarini cekip internet sitelerine yukleyip para kazaniyordum. O cektigim fotograflari herkese haritadan pastamizi yerken tek tek gosterdim herkes cok saskindi gordugum yerler o kadar guzeldi ki insanlar gencliginde bu duyguyu tatmadiklari icin uzulduler. Onlarin uzulmesi kotuydu ama ben cok dogru bi kara aldigimi her bir fotografi gosterdikce daha da cok hissediyordum. Gezdigim, gordugum, tanistigim, yedigim, aldigim seylerin haddi hesabi yoktu. Hepsini suanda iyi ki yapmisim diyorum cunku bir daha bunlari yapacak gucum olmayacak yaslaniyorum. Suanda 50 yasindayim 18 yasimdab beri geziyorum iyi ki erken gezmeye baslamisim. Tek kaybim ailemle vakit gecirmek oldu bu cok zordu ve duygusal olarak cok yorucuydu evet ama her guzel seyin bir zorlugunun da oldugunu unutmamak lazim.
Gezintinin Sonucu
(Visited 8 times, 1 visits today)
