Gördüklerime İnanamadım

Çok güzel bir cuma akşamıydı ama aksam saatlerine doğru her şey çok farklılaştı. Şöyle başladı olaylar. Annem doğum günüm için bir şeyler hazırlıyordu , ablam da balonları şişiriyordu. Annem odaya geldi ve şöyle dedi : “Zeynep, hadi birazdan arkadaşların gelecek.” Ayağa kalktım ve üstümü giyinmek üzereyken dışardan yavru köpek sesleri gelmeye başladı. Annemden izin alıp hemen dışarı çıktım. Orada tam olarak beş tane yavru köpek vardı. Gördüklerime inanamadım. Önce anneme söylemeyi düşündüm ama sonra vazgeçtim çünkü annem hemen site güvenliğine söyleyip o köpekleri barınağa verirdi. Sessizce mutfağa girip köpeklere mama verdim ve ablama gittim. Ablama söylemekte önce çok zorlandım ama en sonunda söylemeyi başardım. Ablamla hemen dışarıya çıktık. Ablam ilk önce köpekleri sevdi , sonra düşünmeye başladı ve şöyle dedi. “Bence bu köpekleri gizlice eve almalıyız.” Sonra birazcık düşündüm ve ablamın kararına uymaya karar verdim. Ablamla köpekleri içeriye soktuk. Zaten biraz bizde kalıp sonra gönderecektik. Köpekler odamda kalacaktı. Köpekleri odama aldıktan sonra salona gittim ve doğum günümü kutladım.