“En büyük hata, hata yapmaktan korkmaktır” demiş Einstein. Aslında katılıyorum bu düşüncesine. Her insan evladı bir kere bile olsa yapmak istese bile korkup adım atamadığı hedefinden dolayı pişman olmuştur. Hele ki o adımı atarsak ne olacağını bilemediğimiz karar verme süreci ne çok zorlar insanı. Ama 14 yıllık yaşamımda bu konuda bir deneyim edindiysem o da her zaman cesur olup risk alabilen kişilerin sonuç olumsuz bile olsa almayıp hedefine yaklaşamayanlardan daha az pişman olduklarıdır.
Ben risk almaktan her zaman korkan bir insan oldum ve umarım bu huyum ileride değişir. Benim gibi insanlar genelde korkak olurlar. Kendimize veya yaptığımız işe zarar gelmesinden korktuğumuzdan dolayı haklı olduğumuz olaylarda sesimizi çıkartamaz, şahit olduğumuz kötü bir olayı başkalarına söyleyemez hatta kolay kolay düşüncelerimizi bile belirtemeyiz. Peki ya şu ana kadar bu özelliğimden ne kazandım? Belki daha az düşman ve rahat bir hayat. Ama her şey gece kafamızı yatağa koyduğumuzda başlıyor. O gün söylemeyi her şeyden daha çok isteyip söyleyemediğimiz o cümleler kafamızın içinde yankılanıp duruyor. En çok özendiğim insan tipi de düşüncelerini esirgemeyen insanlardır zaten. Korkaklar daha uzun yaşasa bile cesurlar her zaman kazanırlar bu hayatta. Benim gibiler kendi kafasının içinde tartışıp durur ama diğerleri hep mutlu olur. İnsanların kendi içinde “En azından deneyimledim” diyebilmesidir bana göre mutluluk. Bana göre bir işe “Hata yaparsam ne olacak peki?” diye düşünmesi bile kaybetmektir. Hayatınızı yaşamaktan korkmamalısınız. Bazen de risk almak gerekir hayatta çünkü risk almaktan korkan ilerleyemez. “Ya herrü ya merrü!” demiş atalarımız. Demem o ki sonucu ne olursa olsun, kesin bir karar verip risk almak gerekir. Yaşadığım bir olaydan örnek vermem gerekirse ben on iki yaşındayken sınıfımda kötü alışkanlıklara sahip bir çocuk vardı ve diğer arkadaşlarımın da kafasına girerek hem kendine daha rahat bir ortam ediniyor, hem de diğer arkadaşlarımın da bu kötü alışkanlıklara başlaması için onları ikna etmeye çalışıyordu. Ben bunun farkındaydım ama korktuğumdan dolayı öğretmenlerime söyleyememiştim. Ben o sene o okuldan ayrıldım fakat her şeyi bir yıl sonra eski arkadaşlarım ve öğretmenlerim için okulu ziyarete gittiğimde öğrendim. O şikayet etmeye korktuğum çocuk yüzünden tüm eski arkadaşlarım o alışkanlıkları edinmiş. Şu an hem o okuldan ayrılarak kendimi kurtardığım için mutluyum, hem de o kadar arkadaşımı koruma fırsatım varken korumadığım için pişman.
Kısacası siz sakın sonucunu fazla düşünerek risk almaktan korkmayın. İster kalbinizin, ister beyninizin sesini dinleyin. Risk almak bir hata değildir. Riske girmeyen, zaferi tadamaz.
