HAYVAN DİLİ

O hafta sonu normal uyanma saatimden biraz daha geç uyandım çünkü garip bir şey oldu. Hiç görmediğim ve göremeyeceğim bir rüya gördüm. Hayal ürünü bir rüya. hep gerçek rüyalar görürdüm ya da hiç görmezdim. Umursamayıp kalkmak işime gelmediği için kalktığım gibi tekrar yattım. Yorganımı üstüme çektim ve düşünmeye koyuldum ama dünkü maçtan başka bir şey düşünemiyordum. Kafamı annemin verdiği taktikle boşaltmaya yeldendim ki annem beni salondan çağırdı. Derin bir nefes alıp doğruldum. terliklerimi giymeden mutfağa ilerledim. Annem bana neden geç uyandığımı sordu. “Bugünlük böyle olmuş anneciğim.”dedim. Rüyayı düşünmekten çatalımı batırdığım her zeytin tabağımdan aşağı yuvarlanıyordu. Annem bir şey olduğunun farkına vardı ve bana ne olduğunu sordu. Cevap vermek istiyordum… istiyordum… istiyordum… O anda kedimiz içerden geldi ve bir şeyler söyledi. Sanki annene söyle diyordu. Ve tekrar… ve tekrar…Bir anda gözlerim ardına kadar açıldı ve anneme kedimizin konuştuğunu, onu duyabildiğimi söyledim. Annem hasta olduğumu düşündü ama ben emindim. Kedimiz konuşuyordu! Yoksa bir tek ben mi anlayabiliyordum? Aynı rüyamdaki gibi. Masadan kalkıp montumu giydim ve dışarıya çıktım. Yoldan geçen bir köpek gördüm ve ona nasıl olduğunu sordum. O da iyiyim dedi. Annem köpekler ile mi havlaşıyorsun? dedi. Hadi gel de yemeğini ye. Hiç kahvaltımı bitirmek istemesem de zorla bitirdim. Kedim ile bir sohbet yapmak istiyordum ve sonunda annemin bana seslendiğini duydum.”Kahvaltı hazır!” O an bir rüya olduğunu anladım. Bunu da düşünse miydim?