Bir sabah yataktan kalktığımda, annemin kafasının üzerinde bazı yazılar gördüm. “Oğlumu çok seviyorum” yazıyordu. Annem’e sorduğumda, öyle bir şey olmadığını söyledi. Hayal gördüğümü sandım. Ama okula gidince herkesin kafasında yazılar gördüm ve bazı sesler duymaya başladım.
Bir süre sonra sesler kayboldu ama yazılar hâlâ vardı. Sonra fark ettim ki insanların zihinlerinden geçenleri okuyabiliyordum! Arkadaşlarımdan birinin aklından “eve gitmek”, bir diğerinin “futbol oynamak”, başka birinin “Ronaldo”, bir başkasının da “futbolcu kartları” geçtiğini gördüm. Hocalarımın düşündüklerini bile okuyabiliyordum!
Bir gün arkadaşlarımdan biriyle 5 liraya iddiaya girdim. Zihnini okuyarak kazandım! Sonra bunu birkaç kez daha yaptım ve toplamda 50 lira kazandım. Ama bu güç her zaman güzel değildi… Okulda çok insan olduğu için, herkesin ne düşündüğünü görmekten gözlerim ağrımaya başladı. Bazen önümü göremiyor, kafamı, bacağımı veya kolumu bir yerlere çarpıyordum. Derslerde defterlerimi alırken yanımda arkadaşlarım varsa ve uzun uzun düşünüyorlarsa, yanlış defteri alıyordum. Hatta dolaba çarptığım bile oluyordu.
Bir gün okul çıkışında kalabalıkta ailemi göremedim ve eve geç kaldım. Ailem “Neden geç kaldın?” diye sordu. Ben de onlara her şeyi anlattım ama sadece gülümsediler.
“Ne güzel hikâye uydurmuşsun!” dediler.
Belki gerçekten bir hikâyeydi… Belki de benim süper gücümdü.