Bir sabah uyandığımda, güzel kedim Sakız’la konuşabildiğimi fark ettim. Bu, benim en büyük dileğimdi!
“Ah, benim güzel gri-beyaz Sakız kedim!” dedim.
“Konuşabildiğimize inanamıyorum! Ne güzel!” diye yanıtladı Sakız.
Birden kendime geldim. Aman tanrım, ben bir kediyle konuşabiliyorum! Hep merak ederdim: Acaba konuşabilsek neler konuşurduk?
— En çok ailemizden kimi seviyorsun? diye sordum.
— En çok seni seviyorum. Çünkü sen beni seçmiştin, bütün kedilerin arasından, dedi Sakız.
Gerçekten de öyleydi. Yüzlerce yavru kedi arasından, o minik gri-beyaz tüylü kediyi seçmiştim.
Bize geldiğinde çok küçüktün. İki elime sığıyordun. Şimdi ise kucağıma bile sığmıyorsun! Kocaman, pofuduk bir kedi oldun.
Seni çok seviyorum Sakız. İyi ki seninle konuşabildim.
(Visited 11 times, 1 visits today)