Eğer ben olsaydım halka kültürel mirasları kapatırdım. Çünkü bu miraslar, geçmişle ilgili çok değerli bilgiler sunabiliyor. Ancak bu mirasları halka açsaydım, insanlar video çeker, fotoğraf çeker ve tarihi yapılarımızı tahrip ederdi. Bu da, geçmiş hakkında bilgi edinmemizi engellerdi. Örneğin, Pamukkale’de bir zamanlar yüzülüyordu, ancak artık su kirleniyor ve bu yüzden kültürel miraslarımız zarar görüyor. Böyle olunca, geçmiş hakkında bilgi edinmemiz imkansız hale gelir. Bu da, geçmişimizde neler olup bittiğini bilememek anlamına gelirdi.
Geçmişten ders alamazsak geleceğimizi de yanlış kurarız. Tabii ki bu sadece benim için değil, herkes için geçerli olurdu. Bu durumda tüm dünyanın kaderi değişebilirdi. Ancak, eğer kültürel miraslarımızı halka açsaydık, ekonomik açıdan fayda sağlanabilirdi. Aslında, kurallar koyarak bu mirasları halka açabilirdik. Örneğin, fotoğraf çekilmesini yasaklayarak ya da belirli kurallar getirerek, bu mirasları koruyabilirdik. Ancak, çoğu insan bu kurallara uymayacağı için, bu çözüm de uygulanamazdı.
Tabii ki eğer insanlar bu kurallara uysaydı, örneğin “Burada fotoğraf çekmeyin.” gibi, bu durumda ekonomik fayda sağlanabilirdi. Ama maalesef insanlar kurallara uymuyor ve bu yüzden kültürel miraslarımızı korumak oldukça zor bir hale geliyor.