Mutluluk Şehiri

Benim şehirim bol bol anılardan oluşuyor. İyi, kötü yaşadığımız ne varsa sonuçta hepsi bir anı, bazılarına gülüp geçeriz hatta deriz ki o kadar saat kendimizi perişan ederek hıçkıra hıçkıra bunun için mi ağlamışız bazıları içinde deriz ki biz bu kadar şey yaşayıp nasıl ayakta kalabilmişiz ama herkes bilmeli ki insanlar yaşayarak olgunlaşır mesela daha önceki hatalarımı yapmasaydım bugün o hatalarımı yapmaya devam ederim işte anıların önemi de bu yaşayacağız, yaşayacağız ki bir daha yaşamayalım. Kendi anı şehrimi oluşturmaya başladığımda etrafımda bir sürü insan vardı ve onlarla her konuştuğumda anılarım ellerimde bir resim olarak beliriyordu, önce hepsini yere fırlatarak kaçtım ama sonra fark ettim ki ben bu anıları yaşayarak olgunlaştım ve yaşadığım anıları önüme bir film şeridi gibi dizdim sonra insanların da böyle anıları yaşamasını istedim ama bu tip şeyler onların hayatını kötü de etkileyebilirdi bu nedenle bu kararımdan vazgeçerek onlar için mutluluk şehrini kurmaya karar verdim. Ayağa kalktım, sıra sıra dolaştığım her yere bir anımı bıraktım ve kafamda canlanan şeylerin bir yapıta dönüşmesini izledim. Önce okulumdan başladım ama bu okul sizin bildiğiniz gibi zorba insanların olduğu bir okul değildi hatta aksine herkesin birbirine yardım ettiği, üzüldüklerinde birbirlerini motive ettiği kısaca öğrencilerin mutluluğunun sağlandığı bir okuldu. Okulumu kurdum ve yoluma devam ettim. Bu sefer önümde o kadar parlak bir şey vardı ki nerdeyse sabah güneşi yanıma gelerek ışıltısını göz bebeğime kadar yansıtmıştı. Yukarı baktım ve kocaman dikdörtgensel bir yapı gördüm, gerçekten de göz kamaştırıyordu. İçine girdim, bir kareye tırmandım ve insanların birbirine hakaret ederek kavga ettiği yazışmaları gördüm, çok korkunçtu. Zıplayarak hepsini sildim sonra başka bir kareye zıpladım. Bu karede çok güzel resimler vardı elimle o resimleri yukarı ittim ve bazı yazışmalar gördüm, bu yazışmalarda da insanların kavga ediyordu gene hepsini sildim ve bu kareyi de güzel anıların olduğu bir kare olarak kapatıp günümüz insanların telefon dediği bu koca yapıttan çıktım ve yoluma koyuldum. İyice ilerledikten sonra çok eşsiz bir göl gördüm gerçekten hayatımda hiç böyle güzel renkleri olan bir gö görmemiştim. Gölün üstüne doğru gittim ve içinde en güzel anılarımın videolarını gördüm işte bu gölün özelliğinde buydu insanlar baktıkça sadece kendi güzel anılarını görüyordu. Benim şehrimde bu. Herkesin mutlu olduğu bir şehir, sizi de beklerim.