Bir gün gökyüzünden mavi yerine yeşil yağmaya başladı ve her şey değişti. Değişen sadece yağmur değildi,insanların kişilikleri de değişmişti. Bir anda herkes çok agresif olmuştu. İnsanlar itişip kakışıyorlardı. Ne olduğunu anlayamamıştım. Ardından yeşil yağmur taneleri yere düşerek kocaman bir gölet oluyordu. Bu işin sonunun sele varacağını anlamıştım, o yüzden de bütün hazırlıklarımı yapmıştım. Ama ilk defa tahminim yanlış çıkmıştı. Yağmur taneleri yere düşmeye sürekli devam ediyordu. Kafam çok karışmıştı. Bu sorunu çözmek için oturduğum evin hemen yanındaki laboratuvarı kullanmak için çalışanlardan izin aldım. Hemen laboratuvara koştum. Oradaki bir sürü şey dikkatimi çekmişti ama odaklanmam gerekiyordu.Yavaşça işime koyuldum,aylar süren çalışmamdan sonra galiba bir sonuç bulmuştum…Bu fikrimi bilim insanlarına sordum ve onlardan da onayımı
alınca bu fikri uygulamak için valimizden izin aldım.Valimizden de onay aldığımı duyunca çok mutlu oldum. Bir hava termometresi tasarlamıştım!İlk önce bu termometre ile yerdeki minik göletlerin sıcaklığını sonra da daha yeni yağmaya başlayan yağmur damlacıklarının sıcaklığını ölçtüm. Böylece tekrar laboratuvarın yolunu tuttum. Artık çok yorulmuştum,o yüzden yolda annem beni durdurdu ve eve gelmemi söyledi. Ben de halimden dolayı eve girdim. Yemekte en sevdiğim yemek vardı ama o garip yağmur yüzünden ne yemek yiyor ne de biriyle konuşuyordum. O gece çok iyi uyuyamadım ama bu beni durduramazdı. Ertesi sabah koşarak evden çıkıp laboratuvarın yolunu tuttum. Biraz zamanımı bu projeye harcadıktan sonra galiba cevabı bulmuştum.Yağan şey sodaydı! Şok şaşırmıştım.Bunu herkese söyledikten sonra hepimiz bunun soda olduğuna ikna olmuştuk. Şimdi de çözüm yolları aramaya başlamıştık. Bu defa cevabı benden önce arkadaşım Orhan bulmuştu.O an çok üzülmüştüm,ilk başta kimse üzüntüme anlam verememişti o yüzden annem benimle konuşmak istedi. Ben de kabul ettim ve bir köşeye çekildik. Annem bana bunun nedenini sorduğunda ben de ilk benim çözümü bulamamdan kaynaklandığını söyledim. Annem güldü ve bunun önemli olmadığını açıklayıp dinlenmemi istedi. Bana çok yorgun gözüktüğümü söyledi ve öyleydim de. Böylece hep beraber bir makina yapıp onu gökyüzüne fırlattık. Böylece soda yağmuru bir iki günden sonra kayboldu. Artık hepimiz rahat ve mutluyduk. Mavi yağmura geri döndüğümüz için de mutlu olmuştuk. Bu günleri hiç unutmayacağız.