Okulların ara tatilinde ailemle beraber İstanbul’a gittik. Yolda giderken annemle İstanbul’da nerelere gidebileceğimiz hakkında konuşuyorduk. Annem, İstanbul’da kültürel ve sanatsal bir gezi için notlar almıştı. Götüreceği yerler hakkında önceden bize bilgi veriyordu. Heyecanla annemi dinliyordum. Akşam otele vardık ve hemen dinlenmeye başladık.
Sabah erkenden kalktık, kahvaltımızı yaptık ve güne başlamak için hazırlık yaptık. Annem, ilk olarak Taksim’e gideceğimizi söyledi. Orada Atatürk Kültür Merkezi’nde Picasso’nun sergisi vardı. Hep beraber eserlerini görmek için bilet almaya gittik. Çok heyecanlıydım çünkü Picasso, benim en sevdiğim sanatçılardan biriydi. İçeriye girdik ve bize eserleri anlatacak, içerisi hakkında bilgilendirecek görevliler vardı. Görevli bir abla bizi gezdiriyordu. Gezerken Picasso’nun kullandığı teknikleri ve resimlerdeki hikayeleri anlatıyordu. İçimden, keşke Picasso’nun kendisinden dinleme fırsatım olsa diye geçirdim.
Sergiyi uzun uzun gezdikten sonra, annemlerle beraber oturup bir kahve içmeye karar verdik. Atatürk Kültür Merkezi’nin sergi salonundan çıkınca alt katta bir kafeterya vardı. Oraya doğru giderken, içimden keşke Picasso ile tanışsam diye geçiriyordum. Kafeteryanın kapısından içeri girince karşımda Picasso’yu otururken gördüm. İlk başta inanamadım. Sonra annemden izin isteyip hemen yanına gittim.
Beni masasına davet etti ve birlikte oturduk. Çok heyecanlıydım. Az önce eserlerini görmek, sonra da kendisiyle tanışmak inanılmazdı. Eserlerinde kullandığı teknikler hakkında konuştuk. Bani en çok hangi eserinden etkilendiğimi sordu. “Guernica,” dedim. Çok karışık, boğalar ve insanlar arasındaki ilişkiyi anlatıyordu. Diğer eserleri daha renkli ve eğlenceliydi, fakat Guernica farklıydı. Picasso, benim farklı bir bakış açım olduğunu söyledi. Bu sözleri beni çok gururlandırdı.
Resim ve müzikle ilgilendiğimi duyunca beni tebrik etti. Sanat üzerine çok güzel bir sohbet oldu. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. Yanında ne kadar kaldığımı bilmiyorum. Sanki çok uzun bir zaman geçmiş gibi hissettim. Çok güzel bir sohbetti ve bana tavsiyelerde bulundu. Sanatı asla bırakmamam gerektiğini söyledi. Birlikte bir fotoğraf çekildik ve o anı ölümsüzleştirdik. Kendimi çok şanslı hissediyorum.