SAVAŞIN ORTASINDA

Dışarıdan gelen sese irkildim. Pencereye koşup dışarıya baktığım ilk an önce hiçbir şey göremedim ama ses hala gelmeye devam ediyordu. Ne olduğunu veya neden olduğunu anlayamadan annem hızlıca yanıma gelip stresli bir sesle gitmemiz gerektiğini söyledi. Anneme niye gitmemiz gerektiğini bile soramadan önemli olan eşyalarımı toplamamı söylemişti. Çok düşünmedim ve eşyaları almaya koyuldum. Tam son eşyayı çantama atacaktım ki bir patlama sesi duydum ve evimizin camlarının kırıldığını fark ettim. Hemen ne olduğunu anlamak için kırılan cama koştum. Dışarı baktığımda kocaman bir metal plakanın üstünde biraz yıpranmış olmasına rağmen almanca “klor gazı” yazdığını gördüm. Annem hemen elimden tutup arabaya götürdü. Neler olduğunu sorduğumda ise her şeyin daha iyi olacağını söylemekle yetindi. Hafif hafif korkmaya başlamıştım çünkü hem o an yaşananlara anlam veremiyordum hem de annemin bu stresli davranışları beni daha da geriyordu. Annem arabayı çalıştırmakla uğraşırken arkaya baktığımda yeşil bir gazın bize doğru yaklaştığını gördüm. Bir anda sebepsizce öksürmeye başlamıştı. Annem öksürürken arkama bakmadan koşmam gerektiğini söyledi. Annemin dediğini yaptım ve koşmaya başladım. Biraz uzaklaştıktan sonra durdum ve arkama baktım ama keşke bakmaz olaydım diye düşündüm. Kasabamdaki herkes yerde yatıyordu , korkunçtu, herkes ölmüştü hatta annem bile. Korkmuştum ne yapacağımı bilemedim gidip onları kurtarmaya çalışsam yoksa kaçmaya devam mı etsem. Tam ne yapmam gerektiğini düşünürken arkadan gelen bir elin bana uzandığını hissettim. Arkama baktığımda bir asker bana doğru bakıyordu. Bana burada ne aradığımı sordu. Bende normalde burada yaşadığımı ama hala anlamadığım bir olaydan dolayı herkesin öldüğünü söyledim. Asker bana benimle gelmem gerektiğini söyledi. İlk başta reddettim ama asker eğer gelmezsem zorla götüreceğini söylediğine başka şansım kalmayıp onunla gittim. Askeri takip ederken birkaç soru sordum ama niyeyse hiçbir cevap vermedi. Biraz çok soru sormuş olmalıyım ki bana kaba bir şekilde çenemi kapatmamı söyledi. Birkaç saatin ardından askerin götürmeye çalıştığı yere varmıştık. Asker yerimde kalmamı söyledi ve eğer döndüğünde bir adım bile hareket etmiş olursam beni vuracağını söylemişti. Beklerken bir anda siren sesleri çalmaya başlamıştı. Birçok asker bana çarpmıştı ve yere yığılmıştım. Arkama baktığımda aynı evimde gördüğüm metal plakanın üstünde yazan yazılardan olan kocaman bir bomba düşmüştü. O an annemi ve kasabamdaki herkesin neden öldüğünü anlamıştım. Bombadan çıkan gaz bana doğru yaklaşırken kaçamıyacağımı bildiğim için son bir kez gözlerimi yumdum.