Yalnızlık, insanlar için günden güne büyüyen bir sorun haline gelmiştir. İnsanların tek başına kalma arzusu, yalnızlığın artmasına sebep olmuştur. Ancak yalnızlık sadece tek başına kalmak demek değildir, bazen kalabalıklar içinde bile bu duyguyu hissetmek mümkündür.
Atalarımızın bir sözü vardır: “Yalnızlık Allah’a mahsustur.” Belki de mutlu yaşamın anahtarı olan bu söz, günümüzde unutulmaya yüz tutmuştur. Geçmişe ve günümüze baktığımızda, dünyanın maalesef yalnızlaşma yönünde ilerlediği görülmektedir. İnsanların yalnızlaşmasının pek çok sebebi vardır.
Yalnızlaşma konusunda çocuklara baktığımızda durum daha üzücüdür. Gelişen teknoloji ve elektronik cihazlar, çocukları birbirleriyle oyun oynamak yerine ekranlara bağlamaktadır. Bu durum onları yalnızlaştırmaktadır. Bunun bir diğer nedeni de ailelerin artık sokakları güvenli bulmaması, çocuklarını oyun oynasınlar diye sokağa bırakamamalarıdır. Bu da sosyalleşmeyi engellemektedir. Babamla konuştuğumda bana “Biz eskiden saatlerce sokaklarda oyun oynar, sosyalleşirdik.” diyor. Bu söz beni çok üzüyordu.
Özellikle internet kullanımı bizde bağımlılık yapıyor ve yalnızlaşmamıza neden oluyor. Bu durum, günümüzde yalnızca çocuklar için değil, anne-babalarımız ve öğretmenlerimiz gibi büyüklerimiz için de geçerlidir.
Keşke elimde bir imkan olsa, en azından bir süreliğine internet ve elektronik cihaz kullanımını durdurabilsem ve insanlara birbirleriyle vakit geçirmenin, sohbet etmenin ne kadar değerli olduğunu hatırlatabilsem. İşte bu yüzden diyorum ki, eski zamanlar belki de en güzeldi.