Neredeyim ben? diyerek uyanmıştım o sabah çünkü her sabah uyandığım yerde, yani odamda değildim. Peki, o zaman neredeydim? Bu sorunun cevabını bulabilmek için bazı ipuçları aramaya başladım.
Önce pencereden dışarı baktım ve gördüğüm manzara karşısında ağzım açık kaldı. Çünkü Ankara’da deniz olamazdı! Ayrıca gece boyunca hiçbir hareket hissetmemiştim. Kimse beni yatağımdan kaldırmamış, bir arabaya bindirmemişti.
Sonra aklıma gideceğimiz tatil geldi ve şaşkınlığımı biraz olsun bastırabildim. Ancak biz bu tatile yaz tatilinde gidecektik ve yaz tatiline daha bir ay vardı. Yine de bu işe yaramayacak düşünceleri bir kenara bırakıp daha fazla ipucu aramaya devam ettim. Sonunda başucumda ufak bir not buldum. Notu açtığımda, yazı bana çok tanıdık geldi ama kimin yazısı olduğunu ve nereden bildiğimi anlayamadım. Notta şunlar yazıyordu:
“Bugün o gün! Kim gidip sıradan bir okul gününden daha geç uyanıp daha eğlenceli aktiviteler yapmak istemez ki?”
Küçük kâğıdın sonunda bir de futbol topu resmi vardı. İşte o an, futbol kampında olduğumuzu hatırladım!
Ayılıp kendime gelebildiğim için çok mutluydum ve o anın tadını doya doya çıkardım.