Yardımcı Çantam

Bir sabah babam odama gelerek beni uyandırmıştı. Yüzümü yıkamamı ve hazırlanmamış söylemişti. Bende banyoya gidip elimi ve yüzümü yıkayıp kendime geldikten sonra odama gittim. Odama girdiğimde tam okul için çanta hazırlığı yapacakken duyduğum sesten dolayı çok korktum. Çünkü çantam konuşuyordu. Baştan bir anlam veremedim. Çantamın içinde bir oyuncağın düğmesi basılı kaldı, ondan ses çıkıyor sanmıştım. Ama baktım hayır dedim, Çantam konuşuyordu. Çantam dedi ki “Ben Yardımcı Çantayım, insanlara yardım etmeyi çok severim” şaşkınlığım gitmişti. “Ne güzel” dedim. “Yardımcı çantam var artık” diye düşündüm.  Korkum gitmişti, çantama eşyalarımı koyup aşağı indim ve babamla okula gitmek için yola çıktık. Babama söylemeyi düşündüm ama sonra vazgeçtim. Çünkü neler olacak merak ediyordum. Okula girdiğimde yolda Amine arkadaşımızı gördüm, kollarında çok fazla kitap vardı ve ağırdı. Taşıdığı ağırlığı yüzündeki ifadeden anlayabiliyordum. Yardımcı çantama döndüm ve “Yardım edelim mi” dedim.  Çantamda “hadi yardım edelim” dedi. Amine arkadaşımızın yanına gittim, çantam fermuarını açtı ve Amine’nin kucağındaki tüm kitapları içine çekti. Amine çok şaşırmıştı. Fakat kollarındaki ağırlık gidince de çok sevinmişti. Amine arkadaşımızın masasına kadar gittik, çantama “geldik” dedim. Çantam da Amine’nin bütün kitaplarını masasının üzerine çıkarttı.  Amine şaşkın bir ifade ile “Çok teşekkür ederim Egemen” dedi. Bir kaç saat sonra teneffüste kantine gittik. Çantamı yanımdan ayırmıyordum. Kantinde çok fazla öğrenci vardı ve hepsi kaşarlı yada karışık tost istiyordu, çok sıra vardı. Çantama baktım ve o beni hemen anladı. Çantam kantindeki tüm tost malzemelerini içine alarak havalandı. Güneşe olabildiğince yakın bir yere uçtu ve tostları ısıtarak geri geldi. Çantanın içine alimi attığımda sıcacık tostlar çantanın içinde olduğunu gördüm. Kantinde tost bekleyen herkese dağıtmıştım. İkimizde çok mutluyduk. Çantam gerçekten de yardımcıydı. Okuldan sonra eve gidip derslerimi yaptıktan sonra uyumuştum. Uyumadan önce Yardımcı Çantam ile okul da yapacağımız yardımları düşünüyordum ve düşünürken uyuya kalmıştım. Saba heyecanla kalktım. Çantam ile konuşmaya çalıştım fakat çantam benimle konuşmuyordu. Ya hayal görmüştüm, yada yardımcı çantam 1 günlük benimleydi. Belki de her çocuğa 1 günlük yardımcı oluyordu. Başka çocuklara da yardım edeceğini düşünerek o günümü geçirdim.