O sabah bir odada uyandım fakat bu benim odam değildi. Dışarı baktığımda deniz manzaralı bir odada olduğumu fark ettim. Aşağıdan birkaç adamın sesi geliyordu fakat şok içinde olduğum için hiçbir şey anlayamıyordum.
Odamda bir pencere, bir yatak ve bir de sandalye vardı. Bütün eşyalar beyazdı ve bu gözlerimi yoruyordu. Aşağı inmek konusunda tereddüt etsem de sonunda indim. Orada benimle aynı kıyafeti giyen yedi kişi daha vardı. Ayrıca takım elbise giymiş sekiz adam duruyordu. Her birimizin başına bir kişi düşecek şekilde hesaplanmış gibiydi.
Tam o anda bir ses duyuldu. Herkes yukarı baktı ve bir kadın konuşmaya başladı. Bize burada bulunma sebebimizi detaylıca anlattı. Meğer biz, seçilmiş insanlarmışız! Bizi bir yarışma programı için buraya getirmişlerdi. Yarışmanın mantığı, denizin voleybolu gibi bir şeye dayanıyordu.
Herkesin aklında tek bir soru vardı: “Neden biz? İçimizden biri bu soruyu sordu. Kadın; cevaben aylardır bizi izlediklerini, takip ettiklerini ve yaptığımız eylemler doğrultusunda en uygun adaylar olarak seçildiğimizi açıkladı.