Yeni yerler mi, Ekranlar mı?

Hayat bizi zaman zaman zorlayıcı ikilemlerin ortasında bırakır. “Bir daha hiç seyahat edememek mi, yoksa bir daha hiç sosyal medya kullanamamak mı?” sorusu da, modern dünyanın en keskin ikilemlerinden biri. Özellikle benim yaşımdaki pek çok insan için sosyal medyadan vazgeçmek korkutucu bir düşünce gibi görünebilir. Ancak ben bu soruyla karşılaştığımda, cevabımdan bir an bile şüphe duymuyorum: Bir daha hiç sosyal medya kullanmamayı tercih ederim. Bu tercihimin temelinde, basit bir zevk meselesinden çok daha derin, benim hayatımı doğrudan şekillendiren zorunluluklar yatıyor.
Benim hayatım, kelimenin tam anlamıyla yollar ve yolculuklar üzerine kurulu. Ailem Çorum’da yaşıyor, ancak ben eğitim hayatıma Ankara’da devam ediyorum. Bu durum, “seyahat” kavramını benim için bir lüks veya tatil kaçamağı olmaktan çıkarıp, temel bir ihtiyaca dönüştürüyor. Eğitimime devam edebilmek, geleceğimi inşa edebilmek için bu iki şehir arasında mekik dokumak zorundayım. Eğer seyahat etme hakkımdan vazgeçseydim, bu sadece yeni yer)≥ler görmekten mahrum kalmak anlamına gelmezdi; aynı zamanda eğitimimden, hayallerimden ve Çorum’daki evimden de vazgeçmek anlamına gelirdi.
Ancak benim için yolların anlamı eğitimden de öte, doğrudan aileme açılıyor. Babam yurt dışında çalışıyor. Aramızdaki binlerce kilometrelik mesafeyi kapatmanın, onunla hasret gidermenin ve o aile sıcaklığını hissetmenin tek yolu seyahat etmek. Sosyal medya, elbette, iletişim kurmak için bir araç. Ancak hiçbir görüntülü konuşma, uzun bir ayrılığın ardından babama sarılmanın, aynı sofraya oturmanın veya evime döndüğümde annemin yanımda olmasının yerini tutamaz. Benim için seyahat etmek; aile bağlarını fiziksel olarak korumak, sevdiklerime dokunabilmek demektir.
Sosyal medya ise, tüm bu gerçeklerin yanında bir “araçtan” ibaret kalıyor. Evet, arkadaşlarımızla iletişimde kalmak, dünyadan haberdar olmak için kullanışlı olabilir. Fakat günün sonunda, sosyal medya gerçek yaşamın bir yansıması, hatta çoğu zaman filtrelenmiş bir versiyonudur. Gerçek anılar ise yollarda, farklı şehirlerde, sevdiklerimizin yanında birikir.
Sonuç olarak, seçimim net. Bir tarafta eğitimim, ailem ve gerçek hayattaki bağlarım var; diğer tarafta ise sanal bir platform. Sevdiklerime ulaşmamı sağlayan yollardan, beni geleceğime taşıyan yolculuklardan vazgeçmektense, bir ekrandan, bir uygulamadan vazgeçmeyi binlerce kez tercih ederim. Çünkü hayat ekranlarda değil, yollarda ve o yolların sonunda kavuştuğumuz insanlarda yaşanır. Bu sebeplerden ötürü ben kesinlikle yeni yerler görmeyi, yolculuk yapmayı ve ailemi görmeyi günlük 1 saat sosyal medya zevkime değişmem.