Bir gün sabah kalktığımda insanların ne düşündüğünü tahmin edebildiğimi fark ettim ve hepsi doğru çıktı. Dışarı çıktığımda insanlarla karşılaştım, bana bakıyorlardı. Tam beni yakalayacakken, onun hangi hamleyi yapacağını tahmin ettiğim için hemen sıyrıldım ve kaçtım.
Karşıya geçerken bir arabanın bana bilerek çarpacağını tahmin ettim ve şoförün zihnini okudum. Hemen bir dükkâna girdim, böylece bana çarpamadı. Okula gittiğimde arkadaşımın benimle alay edeceğini önceden fark ettim ve ona karşılık olarak laf soktum.
Sınavda hocanın ne soracağını da tahmin ettiğim için önceden çalışıp sınavdan 100 aldım. Günüm hep böyle geçti; sürekli tahmin edip insanların zihnini okudum. Bu yüzden kendimi daha güvende ve iyi hissettim. Keşke bugün hiç bitmese dedim.
Akşam oldu. Günümün tadını çıkarmak için bilerek uyumadım ama ertesi gün gücümü kaybettiğimde çok üzüldüm. Sonra “Artık iş işten geçti.” dedim ve hayatıma devam ettim. Her geçen gün bu gücün geri gelmesini bekledim ama gelmedi. Ben de bu durumu herkese anlattım ama inanmadılar. Sonunda “Peki.” dedim ve hayatıma devam ettim.