Bugün, ilk olarak yüzümü yıkamak için nehire gittim fakat bütün nehir kirliydi. Annem hastaydı ve onu yormak istemiyordum, ve onlarca kilometre yürüdüm. Ardından biraz temiz olan bir nehirden hem su şişelerimizi doldurdum hemde elimi yüzümü yıkadım. Sonra vaktin çok geçtiğini fark ettim ve hemen evime geri döndüm. O kadar kalabalıktıki herkes su şişeme çöktü. Ben o anki panikle hemen annemin yanına koştum ve annemden çok özürdiledim.
Ardından babam Senegal den 21 gün sonra geri dönmüştü. Babama dedim; babacım ne getirdin bizlere? Ve babam üzgün bir şekilde dediki; Evladım maalesef birşey alamadım, biliyorsun durumumuzu. Ben bu verilen cevaptan sonra gerçektende kafama takmıştım. AİLEMİ BU DURUMDAN KURTARMAKTI. Ama kabilemizin yakınlarında hiçbir okul yada öğretim yeri yoktu, ve maddi durumumuz iyi değildi. Üstelik hastane bile yoktu annem hergün Senegalden aldığımız ucuz bir sakinleştirici içiyordu. Ama bu hem babamı yoruyordu hemde annemi üzüyordu. Babamın işyeri Senegalde ve çalıştığı işyeri paketlenmiş salatalık üretiyordu. Bu işin kötü olması, babamı hem yoruyordu hemde ihtiyaçlarını karşılayacak kadar maaş alamıyordu. Sonra anladımki hiçbir şekilde bu durumdan kurtulamayacaktım. Annem hergeçen gün dahada çok kötüleşiyordu ve bu bizim psikolojimizi bozuyordu. Sonra kabilemizde bir anket düzenlendi ve şöyleydi; Senegalemi göç edelim yoksa bu bölgede duralımmı? Ailem ve bütün halk bu soruyu duyunca herkes Senegale gitmek için oy verdi. Ama kabilemize yakın hiçbir havalimanı yada yol bulunmuyordu, herşey yürüyerek yada gemiye binerek oluyordu. Gemiye binmek mantıklı gelsede ginede bu kadar kişiyi alamazdı ve gemi ağırlıktan batardı. Bu yüzden bu göç iptal oldu ve biz bütün halk üzüldük. Annem zaten perişan ve babam yarın tekrardan Senegale dönecekti. Artık yemek aramamız gerekiyordu bütün halk ava gitti ve sadece 3 tane çöl tavşanı bulabildiler. Her biri ağır hastaların evine gidecekti ve biri bize geldi. Yemeği pişirip yemeden önce Allaha hep dua ederiz. Ve yemek yeme sırası gelmişti. Yemeğimizi yerken hep aklımıza öldükten sonra cennete gidebilecekmiyiz sorusu geliyor. Dün gece rüyamda görmüştüm, ben ve ailem ve dört yıl önce ölen abimle birlikte cennette sudan oluşmuş nehirlerinden geçiyorduk ve ardından yemeklerimizi yiyorduk.
Aileme bunları anlattım ve hepsi duygulandılar ama keşke şimdi gerçekleşebilse. Burada yaşayan herkes hemen ölmek istiyor ve cennete gitmek istiyor ama ölmek intihar ederek değil. İnanıyorumki birgün başarılı olacağım.