Dijitalleşme

Dijitalleşme ve teknolojinin etkisiyle gelecekte eğitim çok farklı bir hal alacak. Bunun iyi ve kötü yönleri var ancak ben kendi düşüncelerimden bahsedeceğim. Aklımdaki iyi ve kötü yönlerini anlatacağım. 
 
Öncelikle verilen eğitim kişiye göre hazırlanmış ve onun zayıflıklarına dikkat edilerek verilebilir. Bireyin zayıf ve güçlü yönlerini anlamak o kadar da zor değil, bunun için bir test yapılabilir ve öğrenci kendini eksik hissettiği yönleri paylaşabilir. Herkese aynı düzey eğitim verilmesi bence doğru değil. Yapılan testler de öğrencinin eksikliklerini ölçmek üzere olabilir böylece zayıflıklar tamamlanır. Hibrit öğrenme hayata geçirilebilir yani hem yüz yüze hem de internet aracılığıyla eğitim verilebilir. Böylece öğrencilere esneklik sağlanır. Bu şekilde diğer ülkelerden gelen nitelikli öğretmenler ders vermek için çağırılabilir. Bunun yanında farklı ülkelerdeki üniversiteler tanıtım yapmak için Türkiye’ye gelmek yerine internet ortamında istedikleri tanıtımı yapabilir. Bahsetmek istediğim bir diğer konu ise tekrar eğitim yani yapılan dersler kayda alınabilir böylece öğrenciler kaçırdıkları yerleri tekrar tekrar izleyerek kendilerini eksik hissettikleri yerleri tamamlarlar. Harvard gibi büyük isimler yapılan dersleri internete halka açık şekilde bedavaya koyuyor ve bence bu çok mantıklı olmasa da en azından dersler öğrencilere açık olmalı ve tekrar izlenilebilmeli. Online yapılan dersler ile defter yazma sorunu da ortadan kalkar, böylece çoğu dersten zaman kazanılabilir. Bu zamanla derse odaklanılabilir ya da öğrenciye dijital beceriler kazandırılmak için kullanılabilir. Bunun yanında VR teknolojisi de kullanılabilir. Bu teknoloji sanal ortamı gerçek gibi yaşamayı sağlar ve bu teknolojiyi kullanarak bir sürü farklı şey yapılabilir. Örnek vermek gerekirse kimya dersleri için sanal laboratuvarlar kullanılabilir. Bence en yararlı olacak kullanım alanı olan Tarih dersleri için tarihi olayları simüle etmek için kullanılabilir. Şimdi ise teknolojinin eğitime katılmasının olumsuz etkileri. Sosyal iletişim ve etkileşim eksikliği bence en önemlilerinden biri çünkü bence bir çocuk arkadaş edinmeye okuldan başlar, bunun eksikliği ciddi sorunlar oluşturabilir. Bence en büyük sorunlardan başka biri ise okulun temel disiplin aşılaması ve bunun yüz yüze olmadan başarılabileceğini düşünmüyorum. Bu önemli çünkü erken yaştan görgü kuralları öğrenilmezse büyük problemler yaratabilir. Ayrıca sürekli olarak ekrana bakmak dikkat dağınıklığı yaratır. Bunun yanında ders arkasından oyun oynamak ya da başka şeylerle ilgilenmek de neredeyse kaçınılmaz, bunun için önlemler alınabilir ama tamamen engellenmesi bence mümkün değil. Ekran bağımlılığı başka bir sıkıntı çünkü ders de olsa gün boyu ekrana bakmak insanı iyi etkilemez, ekrana daha çok bakma isteğine sürükler. 
 
Teknolojinin eğitime katkıları çok olsa da bence negatifleri de önemli. Bunu ele alarak vardığım sonuç hibrit öğrenmenin en uygun olduğu çünkü hem yüz yüze eğitimin yararları, hem de dijital eğitimin yararları alınabilir ve böylece orta yol olarak verimli bir eğitim sağlanabilir.