Çok büyük bir okulda çalışıyordum. Üç yıldır aynı okulda çalışıyor olmama rağmen hala koridorların nerelere çıktığını bilemiyordum.
Bir gün 1. kat koridorunda yürüyordum, karşıma bir kapı çıktı. Kapının üzerinde “Girilmez” yazıyordu. Tam geri dönmeye karar vermiştim ki müdürümüzün kedisi Pamuk’a takıldım ve ‘Girilmez’ yazan kapıyı ardına kadar açmış bulundum.
Kapı açılınca karşıma tozlu, karanlık bir oda çıktı. Odanın içinde defterler, kalemler ve silgiler vardı. Odaya daha dikkatli bakınca odanın ucunda biraz tozlu, küçük bir kapı gördüm. Kapıyı açmak için elimi uzatmıştım ki birinin “Ne yaptığını sanıyorsun? Müdür bunu yaptığını duyarsa veya görürse seni okuldan atar ve okula bir daha giremezsin.” dediğini duydum. Arkama döndüğümde arkadaşım Ayşe’nin şaşkınlıkla bana baktığını gördüm. “Ne yapayım?” diye sordum Ayşe’ye “Müdürümüzün kedisi Pamuk’a takıldım ve kapı ardına kadar açıldı. Sonra da bu manzara çıktı karşıma, merak ettim bu kapının arkasında ne var diye. Lütfen yaptığımı müdüre söyleme. ”Ayşe ikna olmamışa benziyordu ama sonra “Tamam, müdüre söylemem ama bir daha bu odaya girme yoksa bu yaptığını söylerim.” dedi. “Tamam bir daha asla bu odaya girmeyeceğim, söz veriyorum.” dedim ve kapıyı kapattık.
Yanlışlıkla girdiğim odaya ‘Gizli Oda’ adını vermiştik. Kimseye Gizli Oda hakkında hiçbir şey söylemedim çünkü Ayşe ile başkalarına Gizli Oda hakkında bir şey söylememeye karar vermiştik.