Ailem ile sıcak ve mutlu bir yılbaşı geçirmek çok güzel olur ancak o gece yeni yıla girmeye saniyeler kalmışken tam o anda bir ses. Büyük bir ses evdeki tüm iyi enerjiyi yerinden söküp atmıştı. Aniden elektrikler kesilmişti, annem beni sakinleştirmeye çalışıyordu. O an gözüm pencereye takıldı anneme durumu gösterdim. Annem: Hani ben hiçbir şey görmüyorum. Ayrıca çok da karanlık. Ben: İşte zaten sorun o, genelde bu saatlerde evlerin ışığı sayesinde etraf aydınlık olurdu ama şimdi hiçbir şey gözükmüyor.
Annem durumu görünce endişelenip babamı elektrik kablolarını kontrol ettirmek için aşağı kata yolladı. Babam gideli dakikalar olmuştu ancak babam geri dönmemişti. Annemin başka bir çaresi yoktu annem beni yanına alıp aşağı katta inmek zorundaydı.
Korku içerisinde annem ile merdivenlerden indik. Aşağı indiğimizde şaşırtıcı şekilde hiçbir sorun yoktu ta ki annem yok olana kadar…
Annemin nasıl kaybolduğu hakkında tek bir fikrim yok ama neyseki annem bana evin anahtarlarını vermişti.
Ben: Evin anahtarları nerede.
Evet, anahtarları kayıp ettim ancak bir çocuk düşünemeyeceğiniz her şeyi başarabilir içinde hayatta kalmak dahil 🙂
Bir yandan korku bir yandan gurur duyguları içerisindeyim ama o kocaman uçan gemiyi görünce gurur duygusu pırrr diye uçup gitti sadece korkuyordum.
Geminin içinden gelen;
Gizemli ses: “Hey, şurdaki küçük kız gemiye gel” diyordu.
Gizemli sesin söylediği gibi gemiye bindim. İki ayağımda geminin zeminine değdiği an kendimi bir aksiyon filminde gibi hissettim çünkü önümde beş tane korsan duruyordu.
Robin adlı bir korsan bana “ küçük kız senin burada ne işin var” diye sordu?
Ben: Ailem elektriklerin kesilmesi ile ortadan kayıp oldular. Hey, siz bana yardım eder misiniz?
Robin: elbette genelde kayıp eşyalar gibi insanlarda bir diyara gider işte o diyar “ Kayıp insanlar diyarı”
Ben: öyle bir yer var mı? Robin: neden olmasın.
Robin ve diğer korsanlar ile birlikte “Kayıp insanlar diyarı” na uçmaya başladık. Yolculuğun bitmesine az kalmışken bir ses duyunca hemen Robin’ e söyledim ve gemiyi aşağı indirdik aşağıda minik bir “voki” gördük voki bize cennet adasına gittiğini söyledi. Robin’ e “ onu biz götürebilir miyiz?” diye sordum.
Robin: elbette, vokiler bizim de dostumuzdur. Hem “ kayıp insanlar diyarına” giderken oradan geçiceğiz.
Minik vokiyi de alıp yola düştük. Kayıp insanlar diyarına çok yaklaştığımızda minik vokiyi bırakmak zorunda kaldık. Ama iyi haber annem ile babamı bulmak üzereyiz. Kayıp insanlar diyarına indiğimde her yeri aradık
ancak annem ile babamı göremedim ama bir mavi
kapı gördüm ve hemen oraya girdim. İçeride tüm ailem ve akrabalarım bağlı bir şekilde duruyorlardı. Bağlı oldukları ipleri kestim. Korsanlardan bizi tekrar evimize götürmesini istedik o da bizi kırmayıp bizi eve götürdü.
Anlıyacağınız dünyanın en heyecanlı yılbaşısını geçirdim ismi de oradan geliyor zaten 🙂
Tarih: 14/12/2022
Eliz Yüksel