Bugün çok mutluydum. Yeni yıla sadece saniyeler kalmıştı. İnsanların bana aldığı hediyeleri çok merak ediyordum.
Fakat içimde bir acı vardı. Geçen yıl yeni yıla girerken birkaç silahlı kişi bizim eve doğru ateş açmışlardı. Ben o gün balığım Portakal’ı kaybetmiştim. O benim tek evcil hayvanımdı ve aileme paylaşmaktan korktuğum o sırları hep onunla paylaşıyordum. Annem yanıma gelip, benim üzgün olduğumu anlayıp bana sıcak çikolata vermişti. Anneme tam o sırada babamın nerede olduğunu sordum. Annem ” Onun şuan işi var, birkaç saate burada olur.” dedi. Bir saat sonra babam gelmişti. Elinde kavanozu bana vermişti. O kavanozun içinde bay bir balık vardı. İsmine “Sütlaç” koymuştum. Bu beni çok mutlu etmişti. Saat 22.00’ye geldiğinde geçen sene yaşanan olay yine yaşanmıştı fakat bu sefer balığıma bir şey olmamıştı. Yeni yıla girmeye saniyeler kalmıştı. Tam o anda eve annem ve babamın arkadaşları gelmişti. Bize bunun bir şaka olduğunu söyledikleri an ayağa kalktım. Bana ne olduğunu sordular.
Onlara bu şakada balığımı kaybettiğimi açıklayıp onların benden özür dilemesini istedim fakat onlar bu şakanın bir ilk ve geçen sene yurt dışında kutladıklarını söylediler. Yoksa geçen sene olanlar, bizden intikam almak isteyenler miydi?