Öğretmenimin tavsiyesiyle Zülfü Livaneli’nin “Arkadaşıma Veda” kitabını okudum. Bence bu kitap çok ve güzel. Hem sürükleyici hem de keyifli bir kitap. Kapak resmi de oldukça etkileyici. Yazar çok güzel bir düşünceden yola çıkarak yazmış.
Kitabın konusundan biraz bahsedersek; Salih Bozok ve Mustafa Kemal Atatürk altı yaşından itibaren, Atatürk’ün öldüğü güne kadar arkadaş kalmışlardır. “Molla Fatma Kadın Mektebi”‘nde tanışmışlardır. Okulun ilk günü hemen kaynaşıp, aynı sıraya oturmuşlardır ve arkadaşlıkları ömür boyu sürmüştür.
Ben en çok 5.bölümü sevdim : Salih ve Mustafa evlerine doğru ilerlerken arkadaşlarını görürler ve Salih arkadaşına “haydi gel, bizde oynayalım”der ama Mustafa istemez,çünkü bu oyunu sıkıcı buluyordur. Israr üzerine oyuna katılır ve diğerlerinin üzerinden atlar ama sıra ona geldiğinde o eğilmez. Arkadaşları oyunu bırakıp, onun etrafını tehdit edercesine sararlar. Mustafa arkadaşlarına cevap bile vermez ve eğilmez. Onun yerine savaşçılık oynamayı teklif eder. Bu durum beni oldukça etkilediğinden dolayı bu bölümü çok sevdim.
Başka bir bölümde ise Mustafa Kemal ve ailesi ilk kez, doğdukları yerden taşınırlar. Onun için bu gidiş artık “baba ocağını” bırakıp “asker ocağı”na gidiş demekti. Bundan sonraki hayatında yalnız ve bağımsız yaşamak hep öncelik olacaktı. Manastırdaki gittiği okul, kocaman bir bahçesi olan güzel bir liseydi. Öğretmenleri iyi ve başarılıydı. Etkilendiğim başka bir bölüm de, Mustafa Kemal’in İstanbul’da, Selanik’ten kaçan ailesini aradığı kısımdır: “Mustafa Kemal bir gün yorgun ve perişan bir halde, bir caminin bahçesine girdi. Emir eri önünden geçip ona kalabalığın içinde yol açıyordu. İnsanların çoğu hasta ya da yaralıydı,yerlerde oturuyorlardı. Mustafa Kemal kalabalığa doğru seslendi. “Selanik’ten gelenler burada mı?” Gelenlere çorba dağıtan bir subay cevap verdi.”Birçok yere dağılmış durumdalar. Siz birini mi arıyorsunuz?” “Evet, annemi ve kız kardeşimi.”* Bu sahneyi gözümde canlandırdım ve çok etkilendim.
Sonuç olarak, bu kitabı herkese tavsiye ediyorum. Mustafa Kemal Atatürk hakkında birçok anıya bu kitaptan ulaşabilirsiniz. Bu anıları okumak, öğrenmek milli duygularımın daha da artmasına neden oldu.
* ARKADAŞIMA VEDA (sayfa:90)