Atatürk’üm yaşasaydın belki bu yazdığım mektubu okurdun. Sana bu mektubu yazan kişi,Yiğit Birik yani, ben bir Türk çocuğuyum. Senin kurduğun Türkiye Cumhuriyeti’nde senin sayende özgürce dolaşabilen bir Türk çocuğuyum. Öncelikle sana çok ama çok teşekkür ederim. Teşekkür ediyorum, çünkü o kadar çok devrim yaptın. Ama asıl teşekkür etmemin sebebi Cumhuriyeti kurduğun için.
Seninle bu resimdeki gibi yan yana oturduğumu hayal ediyorum. Elini tutup seninle dolaşmayı ve sohbet etmeyi hayal ediyorum. Sana sormak istediğim o kadar çok şey var ki. Anlayamıyorum. Sen savaşmayı sevmezmişsin yine de bizim için savaştın. Barış getirdin. Cumhuriyeti kurdun da insanlar hala niye savaş yapıyor barışmıyorlar? Niye askerler ölüyor? Niye bombalar patlıyor? Niye yani niye? Ben anlayamıyorum. Keşke ölmemiş olsan ya da tekrar doğsan da bu ülkedeki savaş yapanları durdursan. Bu ülkeyi çocuklara emanet ettin ama ben daha çok küçüğüm. Bir şey yapamıyorum. Ama senin gibi matematikte çok iyi olabilmek için çalışıyorum. Çünkü matematiği ben de çok seviyorum. Ama büyüyünce bu ülkeyi senin istediğin gibi koruyacağım. Sana söz veriyorum. Rahat uyu Atam.
SENİ SEVİYORUM ATATÜRK!