Her insanın kendi hayat felsefesi vardır. Belirli kuralları, gerekçeleri onların dışında olan insanlarla arkadaş olmayız pek fazla. Niye? Çünkü bize ters.
İnsanlar hayallerini gerçekleştirmek için yaşar. Bir hedefi vardır hepimizin. Bu hedefi gerçekleştirirken izlediğimiz yollar hayat felsefemiz olabilir aslında.
Evet çok basit bir tanım. Ama herkesin kendine göre bir felsefesi var ve bununla yaşayıp gidiyor ya da gidemiyor.
Bazı insanlar için eğitim şart eğitim olmazsa olmaz eğitim çok önemli. Çok çalışmalı daha çok çalışmalı kimseye güvenmemeli, kimseye not vermemeli. 365 günün tamamında aralıksız çalışmalı ancak öyle rahatlarız.
Gençliğini heba ediyor sadece insanlar. Bu zamanlarda sadece çalışmayı düşünmek, sosyal ortamla ilişkiyi kesmek falan ne kadar doğru?
Bana göre eğlenmek çalışmaktan önce geliyor. Hem tam 13-14 yaşlarındayız, eğlenmemiz gereken çağ. Gençken değil de ne zaman eğleneceksin?
UTANMAK diye bir sıkıntımız var. Bir şey yapmaya korkuyoruz aman ne gerek var diyoruz of ya şimdi çok tepki alırım diyoruz KURALLARLA YAŞIYORUZ.
Yazın dondurma yenmez, kızlar akşam sokağa çıkmasın, oralara gitme kolun bacağın kırılır. Bunları neden söylüyoruz? Kışın dondurma yesen ne olur ben hep yiyorum ve size garanti vereyim yazın yemekten daha güzel bir şey kışın yemek.
Kaçınız gece sokağa çıkıp bağırarak eğlendiniz veya gecenin bir saatinde bisiklete bindiniz mi? Engel oluyoruz kendimize bu cidden kötü, çok kötü
Her kişi kendine özgü. Herkesin dinlediği müziği dinlersen herkesin okuduğu kitapları okursan herkes gibi olursun ama sen farklısın, kendine özelsin.
Ne yani şimdi sadece aşk acısı çekenler mi Sezen dinliyor? Aşk acısı ne bu yaşta en güzel zamanlarda biri için oturup ağlıyorsanız ya da kafanıza takıyorsanız geçmiş olsun.
Üzülüyoruz çok üzülüyoruz bağıra bağıra ağlıyoruz. Kimse bilmiyor, çok iyi rol yapıyoruz bu konuda ne kadar kötü olursak olalım mesajda bile ‘iyiyim sen’ diyebiliyoruz helal bize.
Hayat kısa arkadaşlar birine darılacak gücenecek sinir olacak kadar uzun değil.Birine bağlanacak kadar uzun değil. Biri gidince diğeri gelmiyor mu zaten hep? Ha yerini doldurmayabilir orası bizi aşıyor.
Ama yaşıyoruz iyi, kötü, berbat, iğrenç, mükemmel yaşıyoruz.
Hanginiz dışarıdan göründüğü kadar mutlusunuz? Hanginiz dışarıdan göründüğü kadar umursamazsınız?Hanginiz dışarıdan göründüğü kadar çalışkansınız veya hanginiz dışarıdan göründüğü kadar delikanlısınız? Ben söyleyeyim hiçbiriniz.
Bu kadar gençliğimizin zirvesindeyken çoğu şeye he deyip geçmek yapmak istediklerimizi yapmalıyız.
Son olarak bugün var yarın yokuz.
