Normal bir cumartesi sabahıydı. Annemle birlikte alışveriş yapmaya gitmiştim. Annem beni en üs kattaki bir eğlence yerine bıraktı ve alışveriş yapmaya gitti. Ben de dolaşıyordum. Katın sonuna geldiğimde bir kapı gördüm. Kapının içindeki odadan ışık geliyordu. O odada ne olduğunu çok merak etmiştim. Ama o odaya giremezdim. Çünkü üstünde “Girilmez!” yazıyordu. Ama ben merakımı yenemedim. Girilmez kapıyı ardına kadar açmış bulundum. Kimse beni fark etmediği için mutluydum. Işık gözlerimi kamaştırıyordu. İlerde bir kapı daha vardı. Oraya da girdim. Gözlerime inanamadım. Odanın kapısı bir bahçeye ulaşıyordu . Ama çok özel bir bahçeye. Bahçede koşturuyordum ,birden ayağım takılıp yere düştüm. Düştüğüm an kendimi kapının önünde buldum. Aradan çok az zaman geçtikten sonra annem geldi. Olanları anlatmadım çünkü bana inanmazdı. Bir hafta sonra tekrar geldik. Ben yine o kapıyı arıyordum fakat yoktu… Kendi kendime ”Ama buradaydı, acaba benden mi korktu?” gibi sözler söylüyordum . O gün o kapıyı bulamadım…
Tesadüf , annem geçen hafta beni görmüş… Kendi kendime koşuyor, düşüyor ve hayal kuruyormuşum… Bunun üzerine tüm hayallerim suya düşmüştü.
